انسان‌های اولیه در اروپا به عنوان شکارچی ـ گرداورنده‌هایی شناخته می‌شوند که از گوشت حیواناتی همچون اسب، گوزن و گاومیش استفاده می‌کردند. هنگامی که آن حیوانات به صورت فصلی در گَله گرد هم می‌آمدند، فرصت مناسب شکار آن‌ها توسط انسان‌ها به وجود می‌آمد.
اگرچه هنر غارهای پارینه‌سنگی بیشتر به خاطر اسب‌های زیبا و اثر به جای مانده از دست‌های رنگ‌شده شناخته شده است، اما در این غارها هزاران نقش انتزاعی وجود دارد که محققان مطالعه و بررسی آن‌ها را از چند دهه اخیر آغاز کرده‌اند. بر اساس گزارشی که پنجم ژانویه ۲۰۲۳ در «مجله باستان‌شناسی کمبریج» منتشر شد گروهی از محققان این موضوع را مطرح کرده‌اند که این نقاط و خطوط به ظاهر انتزاعی، زمانی که در نزدیکی نقاشی حیوانات قرار می‌گیرند، در واقع یک سیستم نوشتاری پیچیده را تشکیل می‌دهند که برداشت انسان‌های اولیه از فصل جفت‌گیری و تولد گونه‌های مهم منطقه‌ای را نشان می‌دهد.
تجزیه و تحلیل آماری محققان روی بیش از ۸۰۰ مجموعه علائم مرتبط با حیوانات، به فرضیه آن‌ها قوت می‌بخشد. محققان ارتباط قوی بین تعداد علائم و ماه‌های قمری پیدا کرده‌اند که در آن نوعی حیوان جفت‌گیری می‌کند.
«آوریل نوول»، محقق دانشگاه ویکتوریا واقع در کانادا است که در تحقیقات اخیر شرکت نداشته است. با این وجود، او در گفت‌وگو با لایوساینس اظهار کرد که هرگونه تحقیقات درباره نشانه‌ها و علائم غیرتمثیلی ارزشمند است، اما فرضیه‌هایی در این تحقیق مطرح شده است که اثبات نشده‌اند.
انتهای پیام